Garip olduk biz kızım garip
Baban, Emin, ben
Bir de Meryem
Sevinçle üstünde dans ettiğin yatağın
Sen gittiğinden beri boş kalan salıncağın
Tekrar tekrar okuduğumuz kitapların
O güzel dirseğini dayadığın kucağım
Garip kaldık kızım biz garip
Baban,
Günleri sayıyor gittiğinden beri
Kaybolmuş hatıralar arıyor
Şiirler yazıyor
Fotoğraflarını en güzel müziklerle süslüyor
Hep seni konuşsa istiyor
Bir gülümseyerek, bir gözyaşı ile
Hüzün var yüzünün her çizgisinde
Emin,
Öpmeye doyamadığın biricik kardeşin
Bugün ilk defa seni yoksaymadı fotoğraflarda
Abla dedi
Belki o da kabullendi
Sonra bir gün ama abla gelmiyor ki dedi
Dedim abla başka yerde
Yani cennette
Artık dans etmiyoruz ilahilerle
Gıdık canavarı olup kovalamıyorum onu
Banyoda oynamak da bilmiyor
Bir de neyi bilmiyor kızım biliyor musun?
Sensiz ne kadar yalnız olduğunu
Meryem,
Ne de kirlenmiş
Yıkayamıyorum
Sanki senden birşeyler kaybolacak
Önce herkesle paylaştım onu
Hüznüm gibi, gözyaşım gibi, özlemim gibi
Sonra sakladım
Hüznüm gibi
Göz yaşlarım gibi
Neden hep artan özlemim gibi
Her sabah bakışıyoruz onunla
Hüzünle gülümsüyor bana
İçimi döküyorum, sessizce
Hümeyra ve Asude'yi gördüm
Gözledik birbirimizi uzaktan,
Ama göstermeden, belli etmeden
Ne onlar sordu, ne de ben söyledim
Sanki hiçbirşey olmamış gibi
Onlardan da sakladım
Külü, dumanı, harabeye çeviren yangını
Hep yaptığım gibi
Artık okul otobüsünün yolundan gidebiliyorum
Ama sadece geçmediği vakitlerde
İnsan bir otobüsden bu kadar korkar mı?
Korkuyorum işte kızım
Sesini duysam
Gitmesini bekliyorum kapı arkasında
Geçen beni hazırlıksız yakaladı
Geçiverdi önümden
Hani hiç gülmeyen şöför vardı ya
Ondan tanıdım seninki olduğunu
Neden çocuklar içinde hala cıvıl cıvıl?
Rüyamda ağlıyorum kızım
Sana yeni ayakkabı alamayacağım için
Cennetteki çocuğa ayakkabı alamam ki
Okşuyorum saçlarını
Anlatıyorum özlemimi
Bazen sıcak tenini hissediyorum
Öyle gerçek ki, bir de kokluyorum
Ama o güzel kokun gelmiyor kızım
Bazen de hüngür hüngür ağlıyorum
Öyle gerçek ki şaşırıyorum sabah kuru yanaklarıma
Keşke bir daha sarılsak
Hissetsem o çocuk sıcaklığını
Uyandığımda mutluluktan gözyaşları döksem
Öyle gerçek geliversen rüyalarıma yine
Nasıl da özledim seni
-Dila'nın annesi