Geçer hayat

Bir tarafta yanar yürekler
Beri yanda kahkahalar
Böyle gelip geçer hayat
Gelir, geçer

Acıyan da acısı bitince unutur
Ne acıların yaşandığını, her an
Hayatın kuralı bu
Ne gelir elden?

Adalet beklemekten geçtim bu hayatta
Geçmesem ne olur, ne yazar?
Ne değişir öyle veya böyle düşünsem
Ne önemim var? Beni kim takar?

Değersizliğimi de kabul ettim
Barışığım alelaledeliğimle
Ve ilgisizliğiyle insanların
Allahtan, Allah var

Allah olmazsa nasıl dayanır engelliler?
Zulüm gören, hor görülen, dalga geçilenler?
Anasını, babasını, evladını kaybedenler?
Dayanıyorlarsa, bu Allah olduğu için

-Sermest

Değişiklik

Eskiler ne güzel demişler
Tebdil-i mekanda ferahlık var
Evet, üstüne yapıştıysa bir şehir
Üstün leş gibi ülfet kokuyorsa
Çık ordan, lazım sana yeni yer

Git, yeni yerde güzel insanlarla beraber ol
Git, en azından yolculuğa çık, ferahla
Güzel müzikler ve kendini dinle
Şöyle bir düşün geride bıraktıklarını
Ne değermiş, ne değmezmiş, anla

-Sermest

Bugün benim doğum günüm

Ben bugün doğdum 
Sen doğunca baba oldum
Sen ölünce kalbi kırık
Sen kızım, beni ahirete bağlayan

Ben seni çok seven baban
Ben sana kavuşmak için can atan
Ben yarım yamalak iş yapan

Sen benim deniz fenerim
Sen uzaktan beni çağıran
Sen İsa kızı Meryem

Sen Meryem oğlu İsa gibi
Kurtuldun dünyanın çirkinliklerinden
Ve cennete yükseldin
Ne iyi ettin

Doğum günümü kızım
Seninle kutlamayı, ne çok isterdim. 

-Sermest

Sensiz diyarlar

Sen yoksun birtanem burda

Senin olmadığını bilen de yok

Yokluğun bir o kadar daha zor bu yüzden

Senin yokluğunu paylaşamamak... zor

Mutluluğum hep eksik

Ki alıştım, sevdim bunu; ama yoruyor bazen

En mutlu zamanlarda bile, kenardaki hüzün...

Bunu bilen, farkeden yok

Kardeşlerin, birtanem, beni en çok mutlu eden

Ama bir de bana seni en çok hatırlatan

Onların gözlerine, gülüşlerine baktığımda

Seni hatırlamadığım yok

Bir ay geçti, daha bahsedemedim kimseye senden

Soran olunca hep, iki çocuğum var dedim

Ama bu öyle koyuyor ki bana, yutkunuyorum

Bunu bilen, farkeden yok

Varsın yok olsun, ne yapalım, kaderimmiş

Eksik mutluluklar, kenardaki hüzün, o derin acı

Varsın nasibime böyle yaşamak düşsün

Sen vardın, çocuğumdun ve sen varsın, cennettesin

Bana ne gam!

-Sermest

Anlamak

Gözlerin, gözyaşlarım

Gülüşün, hüznüm

Bakışın, ölümü hatırlamam

Ve tekrar düşünmem hayat nedir

Ne zaman fotoğraflarına baksam

Bir nefes alırım, bu nefessiz hayatta

Ne zaman fotoğraflarına baksam

Durulurum, dondururum zamanı

Seni düşünmek hayattan kaçayım diye

Masum, saf, arı; sadece sensin etrafta

Dinginleşen, tatmin olan, anlayansa

Ben, seni düşününce

-Sermest

Akıp giden zaman

Zaman akıp gidiyor bitanem

Sen yanımızda değilsin

Hayat bizi nerelere sürüklüyor?

Sensiz

Sen hep 6 yaşındasın

Kardeşlerin, biz yaşlanıyoruz

Alışıyor muyuz sensizliğe?

Belki, biraz

Ama unutamıyoruz

Hiç de unutmak istemiyoruz

Daha neler göreceğiz kim bilir

Ama seni hiç göremeyeceğiz

Birazcık sabır

Sadece cennete kadar

Sen, iyi ki doğmuşsun

İyi ki ilk göz ağrımız,

Bizim kızımız olmuşsun 

İyi ki kolay yoldan cennete uçmuşsun

İyi ki bize anlatmışsın

Akıp giden zamanı

Hayatın anlamını

Faniliğini, acısını

Yoksa kapılıp giderdik hayata bitanem

Durup bir düşünmezdik

Akıp giden zamanı

Engellenemeyecek olan ölüme yolculuğu

Herşeyde bir hayır olduğunu

Rabbimin bizim için güzelini buyurduğunu

Rabbim bize güzelini ver, dünyada

Ve cennette

O zamanın akıp gitmediği

Tükenmediği, noksanlığın olmadığı

Bize ebedi mekan olarak yarattığın o yerde

Dila'mızın mekanında

Cennette

Bize, sevdiklerimize, sevenlerimize 

En güzelini ver

Rabbim

Amin

-Sermest