Sen yoksun birtanem burda
Senin olmadığını bilen de yok
Yokluğun bir o kadar daha zor bu yüzden
Senin yokluğunu paylaşamamak... zor
Mutluluğum hep eksik
Ki alıştım, sevdim bunu; ama yoruyor bazen
En mutlu zamanlarda bile, kenardaki hüzün...
Bunu bilen, farkeden yok
Kardeşlerin, birtanem, beni en çok mutlu eden
Ama bir de bana seni en çok hatırlatan
Onların gözlerine, gülüşlerine baktığımda
Seni hatırlamadığım yok
Bir ay geçti, daha bahsedemedim kimseye senden
Soran olunca hep, iki çocuğum var dedim
Ama bu öyle koyuyor ki bana, yutkunuyorum
Bunu bilen, farkeden yok
Varsın yok olsun, ne yapalım, kaderimmiş
Eksik mutluluklar, kenardaki hüzün, o derin acı
Varsın nasibime böyle yaşamak düşsün
Sen vardın, çocuğumdun ve sen varsın, cennettesin
Bana ne gam!
-Sermest
No comments:
Post a Comment